രാമരാജ്യം

ഒരു കടുവ, ഒരേ ഒരു കടുവ
നിശ്വാസം പോലെ
പിറകെ കുതിക്കുന്നു
മരുഭൂമികളിൽ, മഴക്കാടുകളിൽ
ഒരു കടുവ , ഒരേ ഒരു കടുവ.
ഇര തേടി, ഇണ തേടി ...

ഉറക്കച്ചടവിൽ,
സ്വപ്നരാഹിത്യത്തിൽ ,
പേശീബലം കൊണ്ടൊരാൾ
രാമായണം വായിച്ചു
വിളിച്ചുണർത്തുന്നു..
"മോഹങ്ങളെല്ലാം ക്ഷണപ്രഭാചഞ്ചലം"
എന്നിട്ടു രാമരാജ്യത്തിൽ
വില്പനക്ക് വെച്ച സ്വപ്‌നങ്ങൾ
പൊടിതുടച്ചെടുക്കുന്നു

നിന്റെ മണ്ണിനും എന്റെ മണ്ണിനും ഇടയിൽ
എവിടെയാണ് നമ്മുടെ മണ്ണ് കൈമോശം വന്നത് ?

ഒരു കുതിര, ഒരേ ഒരു കുതിര
ചോരപ്പുഴകളിൽ കുളമ്പടിച്ച്
ചതുരംഗക്കളത്തിൽ നിന്നും
ദിഗ്വിജയത്തിന്റെ
അശ്വമേധ സ്വപ്നങ്ങളിലേക്ക് .
നിന്റെ അതിർത്തിയിൽ
എന്റെ വെന്നിക്കൊടി
നിന്റെ ധമനിയിൽ
എന്റെ രക്തനദി .

പേശീബലം പൂണ്ടൊരാൾ
രക്തം കൊണ്ട് മഴവില്ലു വരയ്ക്കുമ്പോൾ
നാക്കു പിഴച്ചും വാക്കു പിഴച്ചും
പുതപ്പിനടിയിലേക്കു നമ്മൾ ഉൾവലിയുന്നു .
ഉറക്കം നഷ്ടപ്പെട്ട കവി മാത്രം
ലോഹച്ചിറകുള്ള ചിത്രശലഭമാവുന്നു.
ആകാശ ശൂന്യതയിലേക്കു
അവൻ 
ചിറകു വിടർത്തുമ്പോൾ
നിദ്രാവത്വം വരമാക്കി
നാം ഉറങ്ങിക്കൊണ്ടേയിരിക്കുന്നു.

ഇര തേടുന്ന കടുവ
ഇരുളിലേക്കിറങ്ങി നടക്കുന്നു .
ഒരു കടുവ , ഒരേ ഒരു കടുവ
ചോര തേടി, മാംസം തേടി .
ചതുരംഗക്കളത്തിലെ കുതിരക്കൊപ്പം
വിണ്ടുകീറിയ മണ്ണിലൂടെ
നമ്മുടെ പുതപ്പിനടിയിലേക്ക് 
സുഷുപ്തിയിലേക്ക്...